سفیر الحب

شور و شوقِ کربلا بیدار شد ، یادوار سروران تکرار شـــــــــد

در همه جایِ جهان آوازه خوان ، جامه ی مشکی زده جان دلبران

عاشقِ بوی گلاب و یاسمین ، در عزایی شب زده ایران زمیــــن

همه جا یارانِ حق دل باختند ، شبه و تشبیه در مسیری ساختند

دل در ایامِ عزا داری چه پاک ، شیر درنده شده یک ذره خاک

همه در مهر حسینی زنده اند ، در مزارش نام او را خوانده اند

این حسین ابنِ علی المرتضی ، بدر دختِ بنت سید المصطفـــــی

از تبارِ هاشمی اصلِ قریش ، با رسولانِ دگر هم قوم و خویش

بحث ار جایی دل آغاز می کند ، ریشه ی فتنه دل و ناز می کند

ابن عبد الله شده فخر الامین ، گوهــــری پیشِ رئوسِ راشدین

دعوتی از راهِ حق دریافت کرد ، بهر انصاف و عدلت یافت کرد

تاج سرور از کمالاتش گرفت ، نزدِ کوهِ نور اوقاتش گرفـــــت

گل در این دشتِ غریبان آفرید ، بت زبت خانه ی دیوان را کشید

نام وی در سرزمین آمد به جا ، با امانت داری و صدق و وفـــــــا

او هزاران درد دنیا را شناخت ، لحظه ای از یاد حق غافل نباخت

با کرم پیچید ابو سفیان را ، سخت آزرده شد از اعـــــــــــیان را

با امیرم دشمنی کرده یزید ، آن خصال خوب رهبر را ندیــــــــــد

نبی در خانه علی را کاشتــــه ، چون گلی زیبا صفت پنداشـــــــــته

خوب روییده علی در محفلش ، همه جا سرو و چه زیبا محضرش

رسم حق پنداشت عشقِ پاک را ، شوهری جز او نجست افلاک را

این درخت ناب شاخه تر زده ، ناب فرزندان  دلیران ســــــــر زده

از حسن بگذشت جنگ و دلفریب ، چونکه دستورش رسید از بهر غیب

صلح با عفریتیان دل باز کرد ، راه جنگش با حسین آغازکـــــــــــــــرد

نامِ زیبایی امامت شد پدید ، بعد از آن سم دادنِ داداش رســــــــــــــــید

کفر و استکبار قصد حکمران ، کوفتند دیوارِ سختِ عابــــــــــدان

قصد آنها ذلّت و تسلیم بود ، لیک یارم سرور تعلیم بــــــــــــــــود

رد نمود آثارِ بیعت با یزید ، با یزیدان سفر در دلها بـــــــــــــــرید

عدّه ای در کوفه مهر افراختند ، همه جاهایِ عراق گل کاشتنــد

علتِ جنگ و شهادت این چنان ، در کتابِ مقتلِ یاران بـــــــخوان

اجرکم مقبول =  منتظر سروده ی جنگ طف 2  باشید

جاسم ثعلبی (حسّانی) 26/08/1391